Geachte sponsors, belangstellenden.

Vanaf 1997 zijn wij in India actief om mensen te ondersteunen hun zorg voor overwegend verstandelijk gehandicapten vorm en inhoud te geven. In 1999 heeft dit geleid tot Stichting Kerala welke nu dus statutair al weer 7 jaar bestaat. Een kleine stichting met een behoorlijk rendement.

Wat hebben we zoal bereikt?
In Trivandrum, de hoofdstad van de deelstaat Kerala, waarnaar wij onze stichting genoemd hebben, zijn we gestart met onze activiteiten. Inmiddels zijn we verder gaan kijken en hebben onze prioriteiten verlegd.

In de omgeving van de stad Trivandrum hebben we de start van een boerderijproject kunnen ondersteunen waar kleine groepjes mensen, met geringe kansen op de arbeidsmarkt, leren een bijdrage te leveren in het werken op het platteland waardoor ze toch een perspectief hebben.

In de stad zelf hebben we een dagcentrum voor mensen met een verstandelijke handicap gebouwd en voorzien van meubilair. Hier komen dagelijks tientallen bezoekers om zinvol bezig te zijn in de vorm van bezigheidsactiviteiten zoals geringe productiewerkzaamheden, muziek, spel en beweging, onderwijs. Ook hebben we hier een bijdrage kunnen leveren om personele huisvesting te realiseren.

Cochin
In deze oude stad waar de V.O.C. reeds in het begin van de 17de eeuw een Nederlandse vestiging maakte zijn we de laatste jaren het meest actief. Van hieruit ondersteunen we verschillende organisaties.

Allereerst zijn we ondersteunend geweest voor Cottolengoschool. Deze school/dagcentrum is ooit door zusters uit het Italiaanse Cottolengo gestart. Zij hebben zich volledig teruggetrokken waardoor de organisatie nu in handen is van Indiase nonnen.
Omdat de gebouwen er al stonden hebben wij vooral ondersteuning gegeven in verdere uitbreiding van de voorzieningen. Zo hebben we er zonnecollectoren laten installeren zodat de 24 bewoners van het centrum zich kunnen douchen met warm water. Voor hun fysiotherapiecentrum hebben we diverse keren apparatuur meegenomen of ter plekke gekocht zoals loopkrukken en rekken, spierstimulator, rollators voor groot en klein, hard en zacht oefenmateriaal. Ook voor hun dagcentrum en huisvesting hebben we goederen kunnen kopen zoals een koelkast, wasmachine en computer.



rollator Hier zie je een van de kinderen die een rollator krijgt van de Stichting




Buiten de stad, in het plaatsje Kanjirikkapilly, hebben we vooral samen gewerkt met de stichting Mithram. Deze stichting is door ouders uit de “betere klasse” opgericht. Zij hebben zo’n 10 jaar geleden geld ingezameld om een stuk grond te kopen. Daarop hadden ze, met behulp van de Indiase overheid, een één lokaal schooltje gebouwd. Wij hebben hier onze grootste donaties gedaan. Zo hebben we er een volledig groot dagcentrum gebouwd, genaamd Rainbow, en voorzien van meubilair. Een woonhuis voor 24 personen met een watervoorziening gerealiseerd en een autobus gekocht waardoor nu dagelijks zo’n 70 mensen met een verstandelijke handicap er emplooi vinden. Zij maken nu kaarsen met behulp van goederen die wij meegenomen hebben. Deze worden verkocht evenals de envelopjes die ze maken voor de apotheek om medicijnen te verpakken. Ook hebben ze een moestuin.

Voor hen maar ook voor andere organisaties hebben we vaker ontwikkelingsmateriaal meegenomen. In totaal mochten wij er in 6 jaar tijd € 65.000 investeren.
Andere organisaties in de omgeving zoals Daya Sadan in Udayamperoor hebben we vooral geholpen met goederen die we ter plaatse kochten b.v. fietsjes en spelmateriaal. Deze organisatie hebben we ook een boekbinderij geschonken. Nu maken ze o.a. schriften die verkocht worden. Zo is er naast vorming ook werkgelegenheid die voor inkomsten zorgt om het centrum te laten functioneren.

Guntur
Deze stad in Andra Pradesh aan de oostkust van India is sinds 2005 een nieuwe locatie voor ons geworden. De mensen in deze deelstaat zijn beduidend armer dan de mensen aan de westkust. Na de tsunami kregen wij de vraag of we ook bij hen ondersteunend aanwezig wilden zijn. We hebben er met behulp van vele giften het zwaar getroffen dorpje Nazathpatnam 21 vissersboten en 100 netten mogen overhandigen. De boten worden ter plaatse door de lokale bevolking gebouwd. Wij waren er naast een Duitse kerkelijke organisatie de enige die daadwerkelijk hulp hebben gegeven. Het is te ver van de bewoonde wereld en dan hebben de T.V. camera’s vaak geen belangstelling meer.
Ook hebben we het dorpje Thekkalapadu in de regio, waar de basisschool na de cycloon in 1990 niet meer was dan een vervallen schuur, de start voor een nieuwe school gegeven. Deze zomer zal er met onze hulp een schooltje staan bestaande uit o.a. 3 klaslokalen voor ongeveer 75 kinderen uit het dorpje. De kinderen wonen vaak nog in zeer eenvoudige hutjes gebouwd met bamboestokken, koeienmest, klei en een dak van bladeren van de palmbomen. De school kost “slechts” € 16.200.
En natuurlijk wisten ook andere organisaties ons te vinden wat erin resulteerde dat we voor de stichting Manovikas Kendra een dagcentrum konden starten en voor het halen en brengen van de verstandelijk gehandicapte en enkele dove kinderen een autoriksja konden geven. Zo is er weer aan 25 kinderen inhoud aan hun leven gegeven.

Oudervereniging.
De voorzieningen voor mensen met een verstandelijke handicap zijn minimaal aanwezig in een land met meer dan 1 miljard mensen. Van deze enorme populatie zijn meer dan 300 miljoen mensen arm. Ze leven in eenvoudige hutjes of gewoon op straat. Vaak weten ze niet wat ze morgen kunnen eten. De Nederlanders die er als toerist een tour maken zien deze kant vaak niet of krijgen ze niet te zien. De berichtgeving in Nederland betreffende de enorme economische groei is dus slechts ten dele waar. Het is juist dat een deel van de bevolking, welke goede scholing heeft gehad, zich stort op kansen in bijvoorbeeld de informatie technologie. Maar verhoudingsgewijs is dat slechts een zeer klein deel. Leven zonder sociale voorzieningen en sociale verzekeringen brengt dagelijks velen in moeilijkheden en dan natuurlijk zij die het meeste van anderen afhankelijk zijn. Ouders die een verstandelijk gehandicapt kind hebben beginnen zich nu te organiseren. De schaamte gaat voorbij en de kracht is aan het groeien om samen aan een betere toekomst te werken. Wij hebben in januari jl. een geldelijke en morele bijdrage kunnen geven om deze organisatie in oprichting te ondersteunen.

Inkomsten
Door inzet van velen is er in de 7 jaren dat de stichting formeel bestaat ruim € 210.000 ingezameld. Daarnaast waren er reeds activiteiten voordat de stichting bestond. Ook hebben we vele goederen die veelal gratis ter beschikking werden gesteld kunnen meenemen. Door dit alles in geld te vertalen, zijnde ongeveer €250.000, kunnen we nu schrijven dat we verder zijn gekomen dan onze geringere ambities bij de start in 1997.
De gelden werden geschonken door vele kleine en grote giften van al dan niet vaste donateurs, serviceclubs zoals de Lions en Rotary, Cordaid, N.C.D.O., lokaal theater, opbrengst verkoop Indiase producten zoals kookboekjes, olifantjes, kettinkjes, schooletui’s, sponsoracties basisscholen, stichting Edka, stichting Bisschop Bekkers, giften bij bijzondere levens momenten zoals huwelijk – begrafenis – pensionering – dienst/ ambtsjubileum, stichting Pastoor Herzberg, lokale Rode Kruis, stichting Wychen helpt, Gemeente Voorst, Motrac Transport, Rabobank, business club West Maas en Waal, dorpentocht Ewijk, stichting MIVA, zusters van Liefde, congregatie van het Heilig Sacrament, oudervereniging Boldershof, Broeders H.Jozef, Paul Tensen stichting, Deutsche Mission.

Uitgaven.
Zoals in enkele passages te lezen is, is er een structurele instroom van gelden welke door middel van acties vergaard worden en die wij in onze bestuursvergadering een bestemming geven. Dit bestuur, momenteel bestaande uit 5 personen en een financieel adviseur, werkt op basis van vrijwilligheid. Dit betekent dat zij alle kosten voor zichzelf dragen en dus nergens vergoedingen voor ontvangen. Ook de reizen naar India om projecten te bespreken, gelden te besteden en controle achteraf uit te voeren gebeurt op basis van vrijwilligerswerk. Zo kan het gebeuren dat wij tot heden slechts € 854,29 aan beheerskosten hebben, zijnde 0,4% van de inkomsten. Ter vergelijking, vele grote landelijke organisaties hebben onkosten van vele tientallen procenten en zelfs met het CBF keurmerk worden weer veel extra kosten gemaakt die niet aan het doel besteed worden. In die zin onderscheiden wij ons echt van bijna alle stichtingen en organisaties die met een centraal bureau en personeel in dienst veel aan de weg timmeren.

Uw bijdrage gaat naar
Lesmateriaal, hulpmiddelen, bouw van voorzieningen zoals dagcentra en scholen, huisvesting en vervoersmiddelen.

Met behulp van deze voorzieningen en materialen heeft de stichting het volgende bereikt:
Dagopvang en training aan mensen met een handicap, opvang van verstoten kinderen, toename van zelfredzaamheid onder andere door eenvoudige arbeid op de plantages, professionele ondersteuning, voorlichting aan ouders.

Verder maar dan als uitzondering in relatie tot onze doelstelling de hulp na de tsunami.





bus Met deze bus worden dagelijks kinderen van en naar het dagcentrum gebracht.




Het jaar 2006.
Dit jaar zullen wij in Erumely, liggend bij Kanjirappally, een nieuwe school en dagcentrum bouwen. Daarbij hoort een minibus om kinderen te halen en thuis te brengen. De totale kosten zijn €42.500

Ook zullen we een autobus schenken aan een organisatie in Aluva alwaar reeds een centrum is, maar onvoldoende vervoersmogelijkheden zijn. Tevens willen we indien we voldoende gelden kunnen inzamelen ook een logopedie- en fysiotherapiecentrum inrichten. De lege gebouwen staan er al. Het is namelijk triest als men wel de kennis kan vergaren en er ook hulpvragen zijn, wat door onszelf waargenomen en aan de orde gesteld wordt, maar men niet de middelen heeft om het probleem aan te pakken.

Jaarlijkse reizen.
Ieder jaar worden mensen eenmaal in de gelegenheid gesteld mee te gaan om met eigen ogen te zien wat we daadwerkelijk bereiken. Daarnaast is het ook altijd even tijd India te ervaren want dit land moet je ruiken, horen, proeven, zien en voelen.
De mensen die meegaan moeten een donatie aan de stichting doen en bereid zijn extra goederen mee heen- of terug te brengen. Sommigen zijn al 4 keer mee geweest.

Toekomst.
Naar verwachting zullen wij ons de komende jaren meer uit de stedelijke gebieden gaan terug trekken. Niet dat er geen hulpvragen meer zijn, maar om ook op het platteland de ontwikkeling in de zorg voor mensen met een verstandelijke handicap te stimuleren. Wij zien namelijk dat onze ondersteuning soms ook werkt als een olievlek terwijl op het platteland de ontwikkeling nog vaak moet starten. Dus we moeten prioriteiten stellen want alle vragen zullen wij nooit kunnen beantwoorden. Daarnaast zien we dat met name in de steden meer mensen met kennis van zaken en andere hulporganisaties komen. En soms zijn er ook geldstromen aanwezig om de ontwikkeling verder te stimuleren.

Status van de stichting.
Wij zijn als stichting op 3 maart 1999 formeel middels een notariële akte opgericht. De stichting stelt zich ten doel; het bieden van hulp aan Indiase stichtingen die zich bezig houden met de zorg voor mensen met een verstandelijke handicap en voorts al wat met een en ander rechtstreeks of zijdelings verband houdt of daartoe bevorderlijk kan zijn. De stichting tracht haar doel ondermeer te verwezenlijken door het bijeenbrengen van gelden voor het bieden van zorg door middel van het aanbieden van dagactiviteiten, huisvesting, training en scholing aan mensen met een verstandelijke handicap.
De stichting is door de belastingdienst gerangschikt als een instelling in de zin van artikel 24 lid 4 successiewet 1956. Dit betekent dat giften voor u belasting aftrekbaar zijn.


Met dank aan jullie allen en met vriendelijke groet,

Theo Sijbers
Voorzitter en oprichter Stichting Kerala.