Nieuwsbrief najaar 2016

We vergeten wel eens het mooie cadeau dat het leven is uit te pakken. Hoeveel vechtpartijen en ruzies bederven een stukje van ons leven? Hoeveel doelen, die soms echt niet reëel zijn, streven we na waardoor we het gevoel hebben niets te hebben terwijl het leven ons zoveel te bieden heeft. Het eerlijk delen van de wereld zou ons allen zoveel meer geluk brengen. Geen journaal meer van aanslagen en oorlogen, geen nieuwsberichten van moord en doodslag. Eten, drinken en een dak boven het hoofd voor ieder mens. Kinderen die overal naar school kunnen. Wat een mooi cadeau is dan het leven dat iedereen graag wil uitpakken.

Als Stichting Kerala hebben we dat al voor veel mensen kunnen realiseren. Dit kunt u o.a. concluderen uit de “dank u wel” brief van onze secretaris aan de parochianen in Wassenaar Oegstgeest, Katwijk en Voorschoten. Zij vormen samen de H. Augustinus parochie.

Zo schreef zij:

“ Namens de Stichting Kerala en natuurlijk namens onze uitvoerende FCC sisters in India wil ik u heel hartelijk danken voor de fantastische prestatie, die u in de gezamenlijke parochiekernen van de H. Augustinus met elkaar heeft geleverd!

Het Vastenactieproject van de nieuwe parochie was een gedurfd driejarig project; een lange periode waarin veel werk verzet is voor dit goede doel en mét groot resultaat. In alle parochiekernen kwam u in actie voor hetzelfde doel: Kansarme vrouwen en kinderen - ver weg in dat grote land India - steun geven waardoor zij verder kunnen in hun leven. De start in 2014 was in het Jaar van de Integratie tussen de parochiekernen, de afsluiting in 2016 in het Jaar van Barmhartigheid. Kan het mooier? Zondagmorgen 4 september was het zover en mocht ik tijdens de viering in Katwijk en later in Voorschoten symbolisch een cheque in ontvangst nemen met de totale prachtige opbrengst gedurende de 3 jaren van € 62.323,93. Dit bedrag werd nog verhoogd door de Bisschoppelijke Vastenactie bijdrage. Dank aan alle gulle gevers en onvermoeibare MOV-leden. De parochie H. Augustinus is me gedurende de afgelopen drie jaren heel dierbaar geworden! Ik mocht bij diverse activiteiten aanwezig zijn en voelde me daardoor met de mensen uit de parochiekernen verbonden.
Ik mocht vertellen over de projecten van de Stichting Kerala bij verschillende sobere maaltijden, tijdens de koffie na de zondagvieringen en bij de start van verschillende acties. Tussendoor mocht ik komen vertellen hoe het verder ging met de uitvoering van de projecten ter plaatse. Ik bezocht een bridge drive-in en fietste mee met dauwtrappen. Bij bijzondere gelegenheden mocht ik een marktkraampje inrichten en Indiase producten verkopen, naast het vertellen over de projecten.
Ik mocht heel veel enthousiasme ervaren bij deze gelegenheden en vooral bij de mensen van de MOV-groep. Ik leerde hen kennen als echte ‘kartrekkers’ en dragers van het project.
In India hebben we kunnen vertellen HOE de gelden voor de projecten in Oegstgeest e.o. bijeen werden gebracht. De nonnen waren vol ontzag wat hier voor hun werk gedaan werd.

Als Stichting Kerala zijn wij u allen zeer erkentelijk voor wat u gedurende drie jaar voor de kansarme vrouwen en kinderen in India hebt gedaan. Dat was heel, heel veel! Niet het resultaat alleen telt, maar al die mensen die gedurende die drie jaar het project actueel hebben gehouden, die mensen hebben aangemoedigd iets te doen of te geven en steeds weer het kompas gericht hielden op de doelen die we voor ogen hadden. Het doel is ruimschoots bereikt! Dat wil zeggen: 90 vrouwen die hun bestaanszekerheid meer in eigen hand hebben nu zij geschoold zijn en toegerust met een naaimachine. 125 studenten die een goede opleiding hebben kunnen afmaken om toekomst te creëren. Daarnaast kunnen nog enkele doelen wat verlengd worden, vanwege de meer dan geplande opbrengst.

Misschien lijkt het voor u een druppel in dat enorm grote land met zoveel behoeftige mensen, maar bedenk wat een impact het heeft als jíj tot een van die gelukkige behoort! “

Aldus onze secretaris mevr. Mieke van Beurden.

Naast al deze prachtige resultaten hebben we dit jaar ook nog een Hostel voor 50 overwegend gehandicapte meisjes in Guntur kunnen afbouwen mede dankzij de donaties van de Stichting Bisschop Bekkers, stichting Amantia, Stichting Thuisfront Braem, ASN foundation en vele particuliere gevers. Een doel blijft nog de inrichting van het hostel zijnde de volgende fase van dit lopende project. Ook waren we nog in de gelegenheid een flinke bijdrage te geven voor de aankoop van een ambulance en een schoolbus om kinderen de kans te geven op het platteland een school te bezoeken.

We mogen na 20 jaar schrijven:
Ik ben gehandicapt, maar jullie hebben mij onderdak gegeven.
Ik woon in de slums, maar heb nu wel schoon drinkwater en een eenvoudig huis.
Na de tsunami kreeg ik een boot en kon ik weer gaan vissen.
Met de naaicursus en de naaimachine heb ik nu inkomen.
Met de studiebeurs kan ik nu naar school.
Ik woon op het platte land en heb nu vervoer naar school.
Ondanks mijn beperkingen heb ik dagbesteding en educatie.

Als bestuur zijn we dan ook aan veel mensen dank verschuldigd voor de steun die we mochten ontvangen om onze doelen te realiseren. Blijft u ons helpen?

Vriendelijke groet,

T. Sijbers,

voorzitter Stichting Kerala

www.stichtingkerala.nl NL35 RABO 011.27.92.480